Κωνσταντία Γουρζή

"Η μουσική πρέπει να μεταδίδει μια πληθώρα συναισθημάτων, ελπίδα, διεύρυνση της συνειδητότητας, φαντασία, ζωή και αγάπη στους ανθρώπους. Είναι σημαντικό για μένα να χρησιμοποιώ τον ήχο για να ενεργοποιώ τις θετικές δυνάμεις που κατοικούν μέσα μας. Η συνοδεία αυτής της διαδικασίας είναι μια ενθουσιαστική εμπειρία για μένα." Κωνσταντία Γουρζή

Με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενούμε για αυτό τον μήνα στο ραδιόφωνο τέχνης μια από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες συνθέτριες της εποχή μας, την Κωνσταντία Γουρζή. Για πάνω από τριάντα χρόνια, συνθέτει, διευθύνει ορχήστρες και διδάσκει σε πανεπιστήμια στη Γερμανία εμπλουτίζοντας τη σύγχρονη μουσική με τον κόσμο των ήχων που δημιουργεί. Στα έργα της περιλαμβάνονται συνθέσεις για ορχήστρα, για μικρά σύνολα και σόλο, καθώς επίσης και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο.

Το 2023 τιμήθηκε με το σπουδαιότερο βραβείο κλασσικής μουσικής της Γερμανίας "Opus Klassik".

Η Κωνσταντία Γουρζή καθώς τώρα βαδίζει στα χνάρια της ωριμότητας δημιουργεί μουσικές που εμπνέονται από τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας και από διαχρονικά θέματα με έναν απαράμιλλο τρόπο υψηλής δεξιοτεχνίας. Η μουσική της είναι μινιμαλιστική, φρέσκια, βαθιά συναισθηματική και αέρινη χωρίς περιττά στολίδια έχει τη δική της ύλη, μορφή και έκφραση που την κάνει μοναδική και εξαίσια, όπως άλλωστε είναι και η ίδια.

Η Κωνσταντία Γουρζή ανήκει σε εκείνους τους θαυμάσιους Έλληνες του Εξωτερικού, που καταφέρνουν να σηκώσουν την Ελλάδα ψηλότερα και τους είμαστε για πάντα ευγνώμονες για το έργο τους και την προσφορά τους.

Λ.Μ.: Αγαπητή κα Γουρζή, Σας καλωσορίζω στο ραδιόφωνο τέχνης είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή που είσαστε μαζί μας.

Κ.Γ.: Εγώ σας ευχαριστώ κύριε Μητρόπουλε για το κάλεσμά σας.

Λ.Μ.: Ας ξεκινήσουμε με τα πρώτα σας βήματα, πότε αρχίσατε την ενασχόληση με τη μουσική; ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος;

Κ.Γ.: Ξεκίνησα πιάνο όταν ήμουν 7 χρονών και πρώτη μου δασκάλα ήταν μια μακρινή μου θεία από την οικογένεια του πατέρα μου.

Λ.Μ.: Αρκετοί ξεκινούν κάποιο μουσικό όργανο σε παιδική ηλικία αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να αφιερωθούν στη μουσική. Τι ήταν λοιπόν αυτό που σας έκανε να αφιερώσετε τη ζωή σας στη μουσική;

Κ.Γ.: Ήταν η μαγνητική επιρροή που ασκούσε μέσα μου κάθε επαφή μαζί της. Ήταν η επιμονή ότι οδηγούμαι σε μια ελκυστική εμβάθυνση. Ήταν η αίσθηση ότι ο νους μου πειθαρχεί μαζί της, όχι με την τρέχουσα έννοια του όρου, αλλά ως μια θετική άσκηση, μια εκ βαθέων συνάντηση με ένα μεγάλο κέρδος νοημάτων.

Λ.Μ.: Εκτός από μουσικός είστε και πανεπιστημιακή «δασκάλα», ποιο είναι το ποιο σημαντικό που πρέπει να έχει ένας καλός δάσκαλος εκτός από τη γνώση;

Κ.Γ.: Νομίζω η θέληση και ο ενθουσιασμός να επικοινωνήσει την εμπειρία και τη γνώση του με τους άλλους τρέφοντας αγάπη και σεβασμό στους νεότερους. Η διδασκαλία μοιάζει με σκυταλοδρομία. Δεν πρόκειται απλώς για μια μεταφορά πληροφορίας αλλά για τον εμπλουτισμό της, την γονιμοποίησή της μέσα στο χρόνο. Είναι αυτό το προσωπικό αποτύπωμα που ενοικεί σε αυτή τη παράδοση της σκυτάλης και βέβαια χρωματίζεται από την προσωπικότητα του κάθε δασκάλου.
Θαυμάζω πολύ στους νέους ανθρώπους τον τρόπο που επεξεργάζονται μια μουσική πληροφορία την ενστερνίζονται, την κάνουν δική τους και την παρουσιάζουν στο κοινό.

Λ.Μ.: Πως είναι η Κωνσταντία Γουρζή σαν άνθρωπος;

Κ.Γ.: Η ύπαρξη όπως και η σκέψη, δεν έχει μια μόνο διαδρομή. Είμαστε πολλά πράγματα μαζί. Η γωνία θέασης σε μια συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να δίνει μια τελείως διαφορετική όψη από αυτή που γνωρίζουμε ή νομίζουμε πως γνωρίζουμε…

Λ.Μ.: Ποιοι άνθρωποι επηρέασαν τη σκέψη και τη ζωή σας;

Κ.Γ.: Η οικογένειά μου, οι δάσκαλοί μου και στη συνέχεια πολλοί ακόμη άνθρωποι. Η ζωή είναι μια συνεχής ανταλλαγή εμπειριών που σε επηρεάζουν συνειδητά ή και όχι.

Λ.Μ.: Ποιες συμβουλές τους δεν θα ξεχάσετε ποτέ;

Κ.Γ.: Να μην ξεχνάω να χαμογελάω μπροστά στα εμπόδια και ότι σε κάθε αδικία και θυμό εξαιτίας της να θυμάμαι ότι κάθε τι ανήκει σε ένα σοφό και τέλειο Όλον.

Λ.Μ.: Μπορείτε να μας πείτε κάποια γεγονότα, που έπαιξαν και παίζουν βασικό ρόλο στη ζωή σας;

Κ.Γ.: Η απόφασή μου να φύγω από την Ελλάδα το 1987 για να σπουδάσω στο Βερολίνο.

Λ.Μ.: Μάλλον η απόφασή σας ήταν σωστή. Ανήκετε σε εκείνες τις Ελληνίδες που μας κάνουν περήφανους.

Κ.Γ.: Σας ευχαριστώ, με τιμάτε. Εύχομαι η κοινωνία να ασκήσει τα συνειδησιακά αντανακλαστικά της ούτως ώστε ο κάθε ένας από εμάς να μπορεί να είναι περήφανος για τον Άλλον.

Λ.Μ.: Πως βλέπετε το γερμανικό κοινό σε σχέση με το ελληνικό;

Κ.Γ.: Νομίζω ότι το γερμανικό κοινό είναι δέσμιο των κανόνων που το ίδιο διαμόρφωσε. Και βέβαια εδώ, παίζουν μεγάλο ρόλο οι ιστορικές, οι κοινωνικές, οι χωρικές-ακόμη- συνθήκες σε αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε ιδιοσυγκρασία. Υπ’ αυτή την έννοια το ελληνικό κοινό είναι πιο φρέσκο, πιο «περιπετειώδες», πιο ανήσυχο, πιο περίεργο και ανοικτό σε νέες τάσεις, απ’ αυτό της Γερμανίας.

Λ.Μ.: Πιστεύετε ότι το κοινό θέλει εκπαίδευση; Δηλαδή θα μπορούσε κάποιος να καταλάβει και να απολαύσει τα έργα των σπουδαίων μουσουργών εάν δεν έχει εκπαιδευτεί;

Κ.Γ.: Η μουσική είναι μέγιστης εμβέλειας. Δεν είναι βέβαιο παρ’ όλη την εκτενή έρευνα ότι απευθύνεται κυρίαρχα στη νόησή μας. Ένας καλλιεργημένος νους μπορεί να αντιληφθεί καλύτερα τη μουσική γλώσσα, γιατί είναι εξοικειωμένος με τους όρους της σύνταξής της. Έχω συναντήσει όμως πολλούς απαίδευτους ανθρώπους να είναι τόσο ανοικτοί ώστε να αφήνουν τη δύναμη της μουσικής να εισχωρεί μέσα τους. Και αυτή η συγκίνηση που προκύπτει είναι συγκλονιστική στην αυθεντικότητά της. Εκεί η μουσική έχει ολοκληρώσει «άνευ όρων» τον ρόλο της…

Λ.Μ.: Πολλοί άνθρωποι ζουν με κέντρο το σώμα τους και την ύλη. Πόσο εύκολο ή δύσκολο πιστεύετε ότι είναι να ζει κανείς με επίκεντρο το πνεύμα και την δημιουργία;

Κ.Γ.: Δεν ξέρω αν οι αντιθέσεις σώμα-πνεύμα και ύλη-δημιουργία είναι πραγματικές. Είμαι σίγουρη όμως πως είμαστε οι επιλογές μας, παρά και ενάντια στις όποιες δυσκολίες.

Λ.Μ.: Είναι η μουσική ένα ανθρώπινο βήμα προς την αιωνιότητα;

Κ.Γ.: Η αιωνιότητα είναι ένα μέγεθος που προσπαθούμε να συλλάβουμε πνευματικά. Και η μουσική καλλιεργεί το πνεύμα.

Λ.Μ.: Είστε συνθέτρια και μαέστρος, τι είναι αυτό που κάνει κάποιον μαέστρο ενώ κάποιον άλλο συνθέτη;

Κ.Γ.: Η αγάπη και το όραμα για το ένα ή για το άλλο ή και για τα δύο ταυτόχρονα.

Λ.Μ.: Γιατί κατά τη γνώμη σας βλέπουμε τόσο λίγες γυναίκες στο πόντιουμ, ακόμα και στη σημερινή εποχή που υποτίθεται ότι υπάρχει ισονομία μεταξύ των φύλων;

Κ.Γ.: Τα κοινωνικά και πατριαρχικά στερεότυπα δημιούργησαν αυτή τη πραγματικότητα. Τα τελευταία 7 χρόνια αυτή η εικόνα αρχίζει να αλλάζει. Πρέπει να μείνουμε σε αυτό τον δρόμο για να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από το status των διακρίσεων: να αναγνωρίσουμε, να σεβαστούμε, να τιμήσουμε την αξία και την ποιότητα από όπου κι αν προέρχεται.

Λ.Μ.: Τι σας κινητοποιεί σε δημιουργικό επίπεδο;

Κ.Γ.: Η ελληνική μυθολογία και η παράδοση, η φύση, ένα κοινωνικό πρόβλημα, ένας άνθρωπος, μια ματιά, μια μυρωδιά, μια συζήτηση, η επιστήμη, ένα θρόισμα…

Λ.Μ.: Με λίγα λόγια θα μπορούσατε να μου πείτε τι σας δίδαξε η ζωή σας μέχρι σήμερα;

Κ.Γ.: Να αγαπάω όσο μπορώ περισσότερο, να χαίρομαι την κάθε στιγμή, να καλλιεργώ την υπομονή και την πίστη και τέλος, ότι όλα έρχονται στην ώρα τους.

Λ.Μ.: Και με τα λάθη τι γίνεται; Πιστεύετε ότι έχει σκληρύνει η ζωή μας και οι άνθρωποι δεν συγχωρούν εύκολα πλέον;

Κ.Γ.: Νομίζω πρέπει να ασκήσουμε συνειδητά την αντίστασή μας απέναντι στα συμβάντα. Ναι, να αντισταθούμε στη σκληρότητα και στις αιτίες της. Να ζήσουμε με συγκέντρωση και πίστη πιο βαθιά τον εσωτερικό μας εαυτό. Να τον αποδεχτούμε, να τον συγχωρέσουμε. Είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης αυτής της διαδρομής προς τον Άλλον.

Λ.Μ.: Το μεγαλύτερο λάθος σας;

Κ.Γ.: Ίσως να μην το έχω πράξει ακόμη. Άλλωστε πρόκειται για έναν απολογισμό που ανήκει σε έναν μελλοντικό χρόνο.

Λ.Μ.: Είσαστε μια πολύ σημαντική καλλιτέχνης και εξαίσια πανεπιστημιακή δασκάλα, στα χέρια σας έχετε σημαντική εξουσία, πως πρέπει να ασκείται η εξουσία ιδιαίτερα σε τόσο ευαίσθητους χώρους σαν τους δικούς σας;

Κ.Γ.: Ξέρετε, η άσκηση της εξουσίας και η προσήλωση στο Εγώ είναι διαδικασίες που συλλειτουργούν. Μόλις κατορθώσεις να ερωτευτείς ολοκληρωτικά αυτό που κάνεις, τη μουσική, τους ανθρώπους, τότε βρίσκεις τον τρόπο να επικοινωνήσεις αληθινά με τον Άλλον. Άλλωστε η δημιουργικότητα ήταν ανέκαθεν μια διεργασία ατίθαση και σκεπτική απέναντι στην εξουσία και τις νόρμες της.
Επιπλέον, η πραγματικότητα και οι όροι της αλλάζουν με τέτοια ιλιγγιώδη ταχύτητα ώστε η πίστη στην αυθεντία -άρα και στην εξουσία της- είναι πλέον ανυπόστατη.
Ας εμπνεύσουμε, ας παρασύρουμε στη σαγήνη της τέχνης, ας συναντήσουμε ανυπόκριτα τον Άλλον. Σε αυτό το σημείο, η ανάγκη άσκησης εξουσίας εξαλείφεται.

Λ.Μ.: Μια ερώτηση που θεωρώ σημαντική και μου αρέσει να κάνω στους καλεσμένους μου είναι, το πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυθεντικά την ύπαρξή μας και να φανούμε αντάξιοι της μοναδικής μας παρουσίας στον κόσμο;

Κ.Γ.: Η αυθεντικότητα μοιάζει να είναι αίτημα ζωής, μια πορεία. Λέγοντας την αλήθεια και σεβόμενοι εαυτό και κόσμο μακριά από κάθε έπαρση, νομίζω πως προσεγγίζουμε την αυθεντικότητα.

Από την βράβευση της της Κωνσταντίας Γουρζή τον Οκτώβριο της προηγούμενης χρονιάς στην Γερμανία με το σπουδαιότερο γερμανικό βραβείο μουσικής Opus Klassik στην κατηγορία "Συνθέτης/Συνθέτρια της Χρονιάς" για το έργο της "Whispers".

Λ.Μ.: Ποια είναι τα αγαπημένα σας έργα άλλων συνθετών;

Κ.Γ.: Προσπαθώντας να μπω στην ουσία του κάθε έργου που διευθύνω, δεν έχω άλλο τρόπο από το να βυθιστώ στον κόσμο του συνθέτη και να τον αγαπήσω. Όπως καταλαβαίνετε η αγάπη μοιράζεται αλλά και εναλλάσσεται. Συχνά εξαρτάται από τη συγκυρία. Άλλοτε πάλι από τη διάθεσή μου. Ακούω ωστόσο, πολλά είδη μουσικής και πολλούς συνθέτες.

Λ.Μ.: Ξεχωρίζετε κάποιους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες;

Κ.Γ.: Τον Γιάννη Χρήστου, τον Γιάννη Ξενάκη και αρκετούς νεότερους.

Λ.Μ.: Στο ραδιόφωνο τέχνης έχουμε μεγάλη αγάπη στο έργο του Γιάννη Χρήστου, διερωτώμαι όμως γιατί έργα τόσο σπουδαίων συνθετών δεν προβάλλονται όσο ίσως θα έπρεπε, ποια είναι η γνώμη σας;

Κ.Γ.: Ακόμη και η κλασσική, μοντέρνα - αποκαλούμενη σοβαρή μουσική - βάλλεται και πολιορκείται από τους κανόνες της βιομηχανίας του θεάματος. Τίποτα δεν μένει στο απυρόβλητο. Υπ’ αυτή την έννοια, το «ποιος αξίζει να ακουστεί και κάτω από ποιες συνθήκες» υπακούει στους κανόνες της βιομηχανίας και του μάρκετινγκ για να μην πω ότι εφάπτεται και με τους νόμους της σύγχρονης βιοπολιτικής – κυβερνητικής που διακρίνει τον σημερινό κόσμο.

Λ.Μ.: Το τελευταίο έργο σας whispers έχει κάνει πολύ μεγάλη επιτυχία, μεταξύ άλλων και στις μουσικές πλατφόρμες, που νομίζετε ότι οφείλεται αυτό;

Κ.Γ.: Ίσως η ενέργεια η οποία παράγεται από τη μουσική να αγγίζει πολύ κόσμο, ίσως ήταν η ώρα να ακουστεί αυτού του είδους η μουσική…

Λ.Μ.: Σε αυτό το σημείο θα ήθελα παραθέσω τη μουσική σύνθεση σας “melodies from the sea, Op. 86 VI. Reflections” που είναι από τον βραβευμένο δίσκο σας Whispers. Προτείνω στους αναγνώστες μας να την ακούσουν με κλειστά μάτια για να αντιληφθούν την μαγεία της αιθέριας μουσικής σας. 

Λ.Μ.: Τι ακριβώς σηματοδοτείται με αυτό το έργο;

Κ.Γ.: Η βαθύτερη πίστη και εμπειρία ότι η επικοινωνία με τη φύση υφίσταται. Ότι είναι αναγκαία όσο και εφικτή. Ότι είμαστε μέρος της φύσης και ότι οφείλουμε να την αφουγκραστούμε, να ακούσουμε τι μας λέει. Να τη συναντήσουμε εκ νέου και ως εκ τούτου και εμάς μέσω αυτής.

Λ.Μ.: Τι περιλαμβάνει το καλλιτεχνικό σας πρόγραμμα για την επόμενη χρονιά; θα υπάρχει κάποια εμφάνιση στην Ελλάδα;

Κ.Γ.: Υπάρχουν συναυλίες, πρεμιέρες και καινούργιες ηχογραφήσεις στην Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Προς το παρόν δεν έχει προγραμματιστεί κάτι στην Ελλάδα.

Λ.Μ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε την εποχή μας; Τι θα θέλατε να είναι καλύτερο στον κόσμο;

Κ.Γ.: Βρισκόμαστε σε μια άναρχη, εκρηκτικά μεταβατική περίοδο. Οι όροι αναθεωρούνται, οι ρόλοι απογυμνώνονται, όλα οδεύουν στη διαφάνεια.
Εύχομαι ο κάθε ένας μας να έχει το θάρρος να φωτίσει τη σκοτεινή του πλευρά, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να αναλάβει την ευθύνη. Αυτό έχει μεν ατομική αφετηρία, έχει όμως μέγιστο κοινωνικό αντίκρισμα.

Λ.Μ.: Αν και ζείτε για πάνω από 35 χρόνια στην Γερμανία, εάν δεν κάνω λάθος η καρδιά σας είναι στην Ελλάδα, θα επιστρέφατε εάν η χώρα μας σας έκανε μια αξιόλογη πρόταση;

Κ.Γ.: Προϋπόθεση για να ανταποκριθώ σε μια πρόσκληση υπήρξε ανέκαθεν η δυνατότητα να μπορώ να εργαστώ με ήθος, οργάνωση και ποιότητα τέτοια, που να μεγιστοποιούν τη δημιουργικότητά μου και να αξιοποιούν στο έπακρο τη διάθεσή μου για προσφορά.

Λ.Μ.: Ξέρω ότι αγαπάτε πολύ τα παιδιά, εάν λοιπόν η ευτυχία είχε τη μορφή ενός μικρού παιδιού με ποιες μουσικές θα το νανουρίζατε;

Κ.Γ.: Με παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου και της Μικράς Ασίας.

Λ.Μ.: Φτάσαμε στο τέλος της συνομιλίας μας και θα ήθελα να σας αποχαιρετίσω με κάποιους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη που αγαπώ ιδιαίτερα και διάλεξα για εσάς.

«Η συναυλία των υακίνθων VIII»

«Στο βυθό της μουσικής τα ίδια πράγματα σ’ ακολουθούν μετουσιωμένα.
Η ζωή παντού μιμείται τον εαυτό της.
Κι εσύ κρατώντας το φώσφορο στην παλάμη σου κυκλοφορείς
ασάλευτη μέσα στις ίνες της πελώριας τύχης.
Και τα μαλλιά σου ποτισμένα στην Ενάτη
καμπυλώνουν τις θύμησες και περνούν τους φθόγγους
στο στερνό αέτωμα της αμφιλύκης.
Πρόσεξε! Η φωνή που άλλοτε ξεχνούσες ανθίζει τώρα στο στήθος σου.
Το κοράλλι αυτό που ανάβει ολομόναχο είναι το τάξιμο που δεν έστερξες ποτές σου.
Κι η μεγάλη πυρά που θα σ’ αφάνιζε είναι αυτός ο ανάλαφρος
ίλιγγος που σε δένει μ’ απόχρωση αγωνίας στα λοίσθια των μενεξέδων.
Στο βυθό της μουσικής συνταξιδεύουμε…»

Κ.Γ.: Εξαιρετικό ποίημα, θα ήθελα και εγώ  να σας αποχαιρετίσω με ένα απόσπασμα από την Ιθάκη του Κωνσταντίνου Καβάφη. Μόλις συνέθεσα ένα έργο για πιάνο με ομώνυμο τίτλο, που αντλεί έμπνευση από το ποίημα.

[…] Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ’βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τί σημαίνουν.»

Λ.Μ.: Σας ευχαριστώ πολύ. Τι πιο ωραίο να κλείσουμε την συνομιλία μας με τους υπέροχους αυτούς στίχους.  Νοιώθουμε βαθιά συγκίνηση εδώ στην Ελλάδα για ανθρώπους σαν και εσάς που σηκώνουν την χώρα μας ψηλότερα.

Κ.Γ.: Σας ευχαριστώ και εγώ κύριε Μητρόπουλε.

 Σύντομο βιογραφικό

Η Κωνσταντία Γουρζή σπούδασε πιάνο, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας στην Αθήνα και στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου.

Επηρεάστηκε από συνθέτες όπως οι Péter Eötvös, Sofia Gubaidulina, Hans Werner Henze, Aribert Reimann, Iannis Xenakis, Isang Yun και György Kurtág, με τους οποίους συνεργάστηκε στενά από το 1991 έως το 1996, καθώς και από διευθυντές ορχηστρών όπως η Sylvia Caduff, ο Michael Gielen, ο Carlos Kleiber, ο Giuseppe Sinopoli, ο Günter Wand και ο Claudio Abbado, τον οποίο βοήθησε με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου το 1995.

Από το 1991, η Κωνσταντία Γουρζή ίδρυσε και διηύθυνε διάφορα σύνολα, συμπεριλαμβανομένων των attacca berlin, ensemble echo, ensemble oktopus και του δικτύου και συνόλου opus21musikplus. Δίδαξε στην Ακαδημία Μουσικής Hanns Eisler του Βερολίνου και από το 2002 είναι καθηγήτρια για τη διεύθυνση συνόλου στην Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου του Μονάχου.

Έργα της παίζονται απο το BBC, τη Βαυαρική Κρατική Όπερα, τη Μπιενάλε της Βενετίας, το Φεστιβάλ Grafenegg, τη Βερολινέζικη Κρατική Όπερα, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Tonkünstler και το Φεστιβάλ Lucerne.
Έχει συνθέσει για πολλά σύνολα και επίσης για σολίστ όπως οι Simon Höfele, Anastasia Kobekina, Francois Leleux, Nils Mönkemeyer, Julian Prégardien και William Youn.

Διάφορα άλμπουμ με τη μουσική της έχουν προταθεί για τα Βραβεία Διεθνούς Κλασικής Μουσικής και το Βραβείο των Γερμανικών Κριτικών Δίσκων. Δύο νέα άλμπουμ και πολλές παγκόσμιες πρεμιέρες, συμπεριλαμβανομένων του Bach Choir Salzburg και του Mecklenburg-Vorpommern Festival, προγραμματίζονται για το 2024.